Wandelgang: citaten
God is day and night, winter and summer, war and peace, plenty and want. But he is changed, just as when incense is mingled with incense, but named according to the pleasure of each.
(...)
They do not understand: how that which separates unites with itself. It is a harmony of oppositions, as in the case of the bow and of the lyre.
(Uit de fragmenten van Herakleitos)
Marvel, a garden among the flames!
My heart can take on any form: a meadow for gazelles, a cloister for monks. For the idols, sacred ground, Ka'ba for the circling pilgrim,
the tables of the Torah, the scrolls of the Qur'án. I profess the religion of love; wherever its caravan turns along the way, that is the belief, the faith I keep.(Ibn Arabi)
![Marguerite_Yourcenar[1]](http://blog.jasperligthart.nl/wp-content/uploads/2014/02/Marguerite_Yourcenar1.jpg)
"I had heard the discords resolving into harmonies; for one moment I had stood on another sphere and contemplated from afar, but also from close by, that procession which is both human and divine, wherein I, too, had my place, this our world where suffering existed still, but error was no more. From such a perspective our human destiny, that vague design in which the least practiced eye can trace so many flaws, gleamed bright like the patterns of the heavens."(from: Marguerite Yourcenar - Memoirs of Hadrian)
"I realized that I had joined a pilgrimage to the East, seemingly a definite and single pilgrimage—but in reality, in its broadest sense, this expedition to the East was not only mine and now; this procession of believers and disciples had always and incessantly been moving towards the East, towards the Home of Light. Throughout the centuries it had been on the way, towards light and wonder, and each member, each group, indeed our whole host and its great pilgrimage, was only a wave in the eternal stream of human beings, of the eternal strivings of the human spirit towards the East, towards Home."
(Hermann Hesse)
![p17[1]](http://blog.jasperligthart.nl/wp-content/uploads/2014/02/p171-198x300.jpg)
“Het verhevene van het doen ligt niet in ledige bezigheid en in plichtsvervulling, maar in de liefde. De bewonderingswaardigedingen der natuur te leren kennen is de weg om deze bouwmeester, deze zo grote uitvinder te leren liefhebben. De ware liefde ontspringt aan een veelomvattende kennis van het geliefde object. De minnaar wordt aangetrokken door het beminde, maar als het beminde iets laags bij de gronds is, wordt ook de minnaar vulgair.” Leonardo da Vinci in: Karl Jaspers, Leonardo en Nietzsche, 1966
Tag Archives: poëzie
De profundis
De profundis Waar de zee zwart wordt van diepte, en wrakken Niet verder zinken – vaste sterren worden Over der onderwereld plantenhorden Die plomp als rotsen kiemen, noch vertakken, Wacht – onder wijd en angstig ledig zwijgen, Als dood … Read the rest of this entry
De laatste nacht
DE LAATSTE NACHT De nacht gaat over ons heen diep onder het raam slaapt het dorp, ver achter de huizen de zee. nog lijkt hier alles vertrouwd: de kamer, het raam en het licht, en mijn hand die schaduwen vout … Read the rest of this entry
Doggone
I want to make my peace with God she says God’s peace the god-piece In pieces the peaceful god God-pieces to the dogs Dog’s peace oh god God’s pieces please the peaceful dog Doggone the god’s peaceful pieces Peaceful the … Read the rest of this entry
Lastenia
Lastenia wat nog aan woorden in mij wakker ligt kan ik voor alle dag gebruiken ik kan het bloed doen stollen ik kan in andermans gedachten wonen en er vruchten stelen ik kan als een hond geslagen huilen en … Read the rest of this entry
Anima
Animula, vagula,blandula, Hospes comeque corporis Quae nunc abibis in loca Pallidula, rigida, nudula, Nec ut soles dabis jocos. (Hadrianus) ‘Mijn teer wild zieltje’ Spreekt lichaam dat uw gastheer is ‘Gezel, ’t is waar Soms wankel en mitsdien Aarzelend. Ongezien Ontsnappen … Read the rest of this entry
Manifest
De machtigste en zwaarste waan der mensen van deze tijd, die hun voortstreven verlamt, als verstarrende ijzel de tedere bloesems hunner jonge, groeiende wijsheid neerbuigt en breekt, en wrede, steile muren opstelt tussen hart en hart, tussen groep en groep … Read the rest of this entry
The Man-Moth
Here, above, cracks in the buldings are filled with battered moonlight. The whole shadow of Man is only as big as his hat. It lies at his feet like a circle for a doll to stand on, and … Read the rest of this entry
Reis naar een innerlijke landkaart
(Klikt u eerst even op play?) Loop de koele paden van de rede In een bos waar passies leven Naar de oevers van een tranenmeer Waar je, kind, berusten moet En slaap je in, dan zul je In een … Read the rest of this entry
![p17[1]](http://blog.jasperligthart.nl/wp-content/uploads/2014/02/p171.jpg)
